Cit Canton Piemontèis. LÌ, ARANDA AL CAMIN…

LÌ, ARANDA AL CAMIN…

Cit Canton Piemontèis, cudì da Fabrizio Livio Pignatelli

------------------------------

A tira ‘l vent

St’ani-si l’eva dal cel as fà tòst ëspeté, ij vej arianòt (ruscelli) ch’a soagno ij bòsch di nòst anviron (dintorni) a son sèch e ‘mpovrà dal vent ch’a l’ha giumaj pijà ‘l comand dël temp, mascrand-se da giudé e sfrisand tut lòn ch’as presenta davsin. Contacc! S’a l’é vnì gram ël vent d’ancheuj, spërvèrs e maleducà come na strìa (strega) dle conte ‘nt le vijà seiran-e. Ij vej contadin a ciamavo ‘l ven: òra. “ A tira l’òra, a sëcca la malora!” Come për dì che apress dij sfaragiament, soens a-i rivava un temp ‘d primavera, giust për deje faità a l’arnassita dla natura. Ancheuj, nopà (invece) dle pieuve, a së sfriso giornà sùite e fòra dël normal.  Le campagne e le montagne a ciamo a gran vos d’esse ambërborìe (innaffiate) da dle bele piovade con ëdcò chèich tron e sludi, ch’a van sèmper sobrasëtta (abbracciati) a coj temporaj dë stagion, tëmma (paura) dij matòt (bambini), e nen mach… Ij Grand (nonni) a tnisìo tëmma për la tampesta (grandine), ma as la portavo stërmà antrinta al cheur.

• Sapiense d’antan

Magg da ortolan, tanta paja e pòch gran.

Avril a fà la fior, Magg as pija j’onor.

A l’é mej frusté ‘d sòche che ‘d linseuj…

• Poesìe ‘d Piemont

 Seugn

Vërde pinere an brova ai lagh alpin

rian lusent e ciàir dij mè giassé

se mi i podèissa serne  ‘l mè destin

mi im na starìa ‘n montagna a fé ‘l bërgé.

Crëste ardìe ch’as levo ansima al pian

veje grange fra nìvole ‘d piumin

se mi i podèissa serne ‘l mè doman

mi im na starìa ‘n montagna a fé l’alpin.

E quand che ‘l cheur së strenz për ij sagrin

e le pen-e dla vita am son compagne

se mi i podèissa serne la mia fin

mi i meurerìa ai pè dle mie montagne…

                              Paolo Maggi

(Tratto da: ‘Storia della Letteratura Piemontese’  Vol. III°- Camillo Brero - Torino 1983)